بهترین گلزن لیگ برتر فوتبال ایران : دروازه‌ بان ملوان می‌ شوم

حسن کار امسال رافخایی ۲۸ ساله این است که در کنار به ثمر رساندن گل‌ های حساس ، در روند گل سازی هم نقش بارزی ایفا کرده و مکمل بسیار خوبی برای مهرداد اولادی در خط حمله ی ملوان بوده است .

رافخایی که در دوره ی مربیگری علی دایی در تیم ملی ، بار ها در این تیم بازی و حتی گلزنی کرده بود به تازگی بعد از مدت‌ هایی طولانی ، به این تیم دعوت شد و در ترکیب اصلی آن برای بازی با تاجیکستان هم قرار گرفت ، ولی به‌ دنبال آن مسابقه ، نام جلال هم مانند تعدادی دیگر از بازیکنان موفق در آن مسابقه از فهرست تیم ملی خط خورد هر چند او در بازی‌ های غرب آسیا ، تیمی را که به نظر می‌ رسد تیم ملی ب ایران است همراهی خواهد کرد . در این شرایط ، گفت‌ و گویی با این مهاجم ۲۸ ساله ، خالی از لطف نیست .

سر انجام انتقاد‌ های زیاد کارشناسان و رسانه‌ ها کادر فنی تیم ملی را ناچار کرد آقای گل لیگ را به اردوی این تیم دعوت کنند و حتی در ترکیب ثابت تیم ملی در دیدار با تاجیکستان قرار دهند .

ولی بلافاصله هم از فهرست تیم ملی خط زدند !

انتظارش را نداشتید ؟

راستش را بخواهید ، نه .

چرا ؟

چون فکر می کردم در دیدار با تاجیکستان ، بازی منطبق بر توصیه‌ های مربیان و استاندارد های روز دنیا ارایه کرده بودم . ضمن این‌ که در تمام دنیا ، ارزش ویژه‌ یی برای گلزن اول لیگ‌ های شان قایل هستند نه این‌ که او را دعوت کنند و بلافاصله خط بزنند تا وجهه ی آن بازیکن ، حد اقل در شهرش تخریب یا خدشه‌ دار شود .

البته در عین حال ، این درس را هم آموختم که راه بقایم در تیم ملی ، صرفا گلزنی در این تیم است و اگر بار دیگر دعوت شوم سعی می‌ کنم در بازی‌ هایم کمتر از خود گذشت نشان دهم تا مفید تر باشم !

همه پذیرفته‌ اند در فوتبال ایران ، ضعف تمام‌ کنندگی مهاجمان ، از بزرگ‌ ترین مشکلات است . شاید به همین دلیل است که گلزنی یک مهاجم برای کروش و دستیارانش به بالاترین اولویت تبدیل شد . شما این موضوع را نمی‌ پذیرید ؟

من از شما می‌ پرسم راه گلزنی یک مهاجم چیست ؟ آیا بازیکنی که آرامش و اعتماد به نفس بالایی نداشته باشد می‌ تواند تمرکز و شم گلزنی خود را به دست آورد ؟ من فکر می‌ کنم یکی از دلایل گل نزدن مهاجمان ما در تیم ملی ، کمبود حمایت روحی – روانی لازم از آن هاست . ضمن این‌ که انتظار بالای مردم و رسانه‌ ها هم بار روانی سنگینی را روی دوش شان انداخته است که اثری منفی روی عملکرد شان می‌ گذارد . مثلا کریم انصاری فرد در این سن و سال ، یارای تحمل چنان فشار و توقعاتی را ندارد و نمی‌ تواند همه ی توانایی خود را بروز دهد . باید به مهاجمان شاخص فوتبال مان اعتماد به نفس بیشتری بدهیم تا بتوانند در نتیجه‌ گیری تیمی ، سرویس بهتری ارایه کنند ، نه این‌ که بازیکنی را که برای اولین‌ بار به تیم ملی دعوت کرده‌ ایم یا بازیکنی را که سال‌ ها از این تیم دور مانده است آن قدر مورد انتقاد قرار دهیم که نتواند در صد مناسبی از قابلیت‌ های خود را بروز دهد .

مگر چقدر برای این کار فرصت باقی مانده است ؟ ! به ویژه آن‌ که بعد از باخت به ازبکستان مسیر راهیابی ما به جام‌ جهانی کاملا صعب العبور شده است …

واقعیت این است که بعد از پیروزی بر کره جنوبی ، روحیه ی بسیار خوبی در فوتبال ما به وجود آمده بود و همه خود را برای بردی دیگر مقابل ازبکستان آماده کرده بودند و تمرین‌ ها را کاملا جدی و منظم انجام می‌ دادند . دستور های مربیان هم به خوبی اجرا می‌ شد ولی نتیجه‌ یی مخالف روند بازی رقم خورد تا همه را دل‌ نگران تیم ملی کند .

احمدزاده در گفت‌ و گوی چندی پیش خود با جام‌جم ، توجه کروش را به زوج موفق اولادی ـ رافخایی جلب کرده بود و حالا هر دوی شما برای بازی‌ های غرب آسیا دعوت شده‌ اید .

مهرداد در آمادگی خوبی به سر می‌ برد و ما تفاهم خوبی در کار مان داریم . بنابراین ، خط حمله ملوان آمار های بسیار خوبی را ثبت کرده است . البته ما در ملوان ۲-۴-۴ بازی می‌ کنیم در حالی که تیم ملی با یک مهاجم بازی می‌ کند . شرایط متفاوتی در این دو تیم از لحاظ سیستم بازی و همین طور ایده‌ های مربیان وجود دارد .

بعد از کنار گذاشته شدن علی دایی از سر مربیگری تیم ملی ، دیگر جایی برای حضور شما در تیم ملی به وجود نیامده بود . در حقیقت با حضور در ذوب‌آهن ، قدری از مسیر موفقیت فاصله گرفتید ولی بعد از بازگشت به ملوان ، دوباره جای خود را بازیافتید .

می‌ دانید که هیچ وقت در تیمی جز ملوان بازی نکرده بودم ولی در دوره‌ یی ، مودبانه به من اعلام شد نیازی به حضورم در این باشگاه وجود ندارد. خب ، چه می‌ توانستم بکنم ؟ ناچار شدم به پیشنهاد های دیگرم فکر کنم و در این میان ، احساس کردم پیشنهاد ذوب‌ آهن از بقیه بهتر است چون هم برای ابراهیم‌ زاده ارزش زیادی قایل بودم و هم ذوب‌ آهن شرایط خوبی در آسیا داشت . بنا بر این راهی اصفهان شدم . در ابتدای حضورم در این باشگاه ، همه چیز خیلی خوب پیش می‌ رفت ولی در اردوی پیش فصل این تیم در کشور ترکیه ، دچار مصدومیت شدم که من را از حضور در چهار بازی اول لیگ ، محروم کرد . با این حال خیلی سریع خود را به ترکیب تیم رساندم ولی موفقیت تعویض‌ هایی که طی آن ها در نیمه ی دوم به زمین فرستاده می‌ شدم ابراهیم‌ زاده را به این جمع‌ بندی رساند که من گزینه ی مناسبی در تعویض‌ های موفق او خواهم بود . اتفاقا در این زمینه ، بار ها هم با من صحبت کرد و تقریبا در تمام بازی‌ ها به همین شکل از من استفاده و ابراز رضایت می‌ کرد . در پایان فصل ، من ضمن اعلام میزان بالای احترامم به ابراهیم‌زاده ، از او در خواست کردم اجازه ی جدایی از ذوب‌ آهن را بدهد چون معتقد بودم می‌ توانم زمان بیشتری را در خدمت یک تیم قرار دهم و با بازی بیشتر ، عملکرد مفید تری ارایه دهم . خوشبختانه در باشگاه ملوان هم تغییر و تحولات مثبتی ایجاد شد و من توانستم دوباره به باشگاه همیشگی خود برگردم . با وجود آن‌ که برخی باشگاه‌ های دیگر نیز هم چنان پیشنهاد های شان را حفظ کرده بودند ، به ویژه علی دایی که هنوز لطف زیادی به من داشت و خیلی مایل بود به راه آهن کمک کنم .

به افکار احمدزاده اشاره‌ کردید ، فردی که به عنوان همشهری شما ، آقای گلی لیگ را تجربه کرده است . تجربه‌ های او چقدر در این زمینه برای شما مفید بوده است ؟

احمدزاده یک مهاجم گلزن است ولی او نه تنها من را بلکه تک تک بازیکنان پست‌ های مختلف را درک می‌ کند و با حساسیتی مشابه ، آن ها را در مسیر موفقیت راهنمایی می‌ کند . من هم که هنوز کار مهمی انجام نداده‌ ام ، ولی اگر موفق به حفظ عنوان موفق ترین بازیکن در امر گلزنی شوم آن را متعلق به مردم خوب شهرم می‌ دانم که یار و یاور و حامی همیشه متعصب ما و ملوان بوده و هستند و البته بازیکنانی که حاصل تلاش‌ های آن ها به گل‌ های من تبدیل شده است . ضمن این‌ که احمدزاده با وجود اولویت دادن به موفقیت ملوان ، از ایجاد موقعیت برای آقای گل شدن من هم غافل نیست .

و امسال ملوان جدای از نتایجش ، بازی‌ های زیبا تری نسبت به سال‌ های گذشته ارایه می‌ دهد . به نظر بازیکن با سابقه ی این تیم ، آیا موفقیت‌ های دهه ی ۶۰ این تیم شمالی می‌ تواند با نسل کنونی تکرار شود ؟

هدف ما هم همین است . اگر در دهه ی ۶۰ تیم بدون امکانات ملوان ، فاتح جام حذفی می‌ شد و بازی‌ های بسیار خوبی را در فوتبال ایران به نمایش می‌ گذاشت به خاطر عشق و تعصب و یکپارچگی کامل حامیان ، بازیکنان و کادر فنی این تیم بود البته در فوتبال کنونی ، مولفه‌ های جدیدی نیز برای موفقیت افزوده شده‌ اند که ما سعی کرده‌ ایم آن ها را هم به فاکتور های قبلی اضافه کنیم و دوباره به مسیر شاد کردن هواداران مان برگردیم . امسال ملوان در لیگ حضور شایسته‌ یی از خود نشان داد ولی تعطیلی‌ های لیگ ، به موازات این‌ که فرصتی برای ریکاوری بعضی تیم‌ ها ایجاد می‌ کند ، برای تیمی مثل ما که مدام ملی‌ پوشانی را در اردو ها می‌ بیند مشکلاتی ایجاد کرده است . به‌ عنوان نمونه ، در دیدار ما با پیکان که بعد از بازی ایران و تاجیکستان برگزار شد ، ملوان شروعی بسیار خوب داشت و تنها به دلیل بهره نبردن از فرصت‌ ها ، پیروزی در نیمه ی اول را از دست داد تا در ادامه ی بازی و برخلاف روند بازی پیکان به گل پیروزی بخش خود برسد . به هر حال ، فکر می‌ کنم در نیم فصل دوم لیگ و همین‌ طور در جام حذفی ، درخشش بیشتری را هم از ملوان امسال خواهید دید البته علاوه بر تلاش ما ، شانس هم در فوتبال خیلی دخیل است که امیدواریم در ادامه با ما همراهی کند .

در بازی ملوان و فولاد ، وقتی دروازه‌ بان تیم‌ تان اخراج شد ، آقای گل لیگ ، دستکش به دست کرد و درون دروازه قرار گرفت . اتفاقا در کمال شگفتی ، ضربه ایستگاهی بازیکن حریف را هم به خوبی دفع کردید ، به دروازه بانی هم علاقه‌مندید ؟

خیلی زیاد . حتی به حبیبی مربی دروازه‌ بان‌ های تیمم هم اعلام کرده‌ ام می‌ خواهم تا ۳۵ سالگی در خط حمله ی ملوان بازی کنم و بعد از آن ، به مدت پنج سال دروازه‌ بان تیمم باشم . حالا نمی‌ دانم حبیبی تا چه حد این کری خوانی مرا جدی گرفته باشد .